poniedziałek, 26 sierpnia 2013

Żyrafy rzeczywiście wyróżniają się z tłumu. W ogrodzie zoologicznym lub w swym naturalnym środowisku w Środkowej Afryce przewyższają wzrostem inne zwierzęta i po słoniach są największymi żyjącymi przedstawicielami fauny na naszej planecie. Długość szyi żyrafy od lat intryguje obserwatorów. - Skąd u nich taka długa szyja? – pytają niektórzy.

Gdy przyjrzeć się żyrafie, mierzącej aż 3 metry w kłębie, która wyciąga swą szyję na kolejne 2,5 metra w górę i dodatkowo wystawia swój chwytny język jeszcze na 30 centymetrów by złapać gałąź akacji ewidentnie leżącej poza jej zasięgiem, można uwierzyć w to, że proces rozciągania przyczynił się do wzrostu szyi żyrafy. Czy jednak sama jest zdolna do zwiększenia swego wzrostu choćby o centymetr?

Jeśli zmieniłaby się jedna z cech, to czyż nie wpłynęłoby to na całość? Przyjrzyjmy się żyrafie.

Żyrafa należy do ssaków, dlatego tez wiele cech jej anatomii przypomina budowę innych ssaków. Jak większość innych zwierząt tego typu, żyrafa posiada siedem kości szyi. Co stałoby się, gdyby na odcinku od nóg do podstawy czaszki nie było siedmiu kości? Krótka szyja człowieka podtrzymuje doskonale zrównoważoną głowę w pozycji wyprostowanej przy minimalnym wysiłku. Ogromna głowa żyrafy musi być ułożona w pozycji wyprostowanej przez większość czasu. Przy postawie stojącej, prawie połowa mięśni jej szyi ważących w sumie około 225 kilogramów pozostaje napiętych. Ilość mięśni koniecznych dla podjęcia tego wysiłku przekłada się bezpośrednio na liczbę stawów, jakie muszą zostać podparte. Zredukowanie stawów do ilości zaledwie dwóch – przy czaszce i klatce piersiowej – znacznie zmniejszyłoby zarówno wagę, jak i ilość energii koniecznej do przetrwania. Jeśli deficyt pożywienia wpłynąłby na zmianę szyi, czy także ilość kości i stawów szyi nie podlegałaby zmianom w takim procesie ewolucyjnym? Oczywiście przy takim rozwiązaniu problem polegałby na utracie giętkości i dotkliwie zwiększył łamliwość w przypadku, gdyby żyrafa otrzymała cios w głowę lub szyję.
Blogger jest bezpłatnym narzędziem oferowanym przez firmę Google, służącym do publikowania blogów i łatwego dzielenia się swoimi przemyśleniami z całym światem. Blogger ułatwia publikowanie tekstu, zdjęć i filmów w blogu osobistym lub blogu zespołu.
Idąc tym tokiem rozumowania, nadmiernie wydłużona szyja wymagałaby czegoś dokładnie odwrotnego – większego zużycia energii większej masy mięśni do utrzymania. Spowodowałoby to przesunięcie środka ciężkości w ciele żyrafy przed przednie nogi zwierzęcia, gdyby wyciągnęłoby ono swą głowę do przodu, przez co tylnie nogi oderwałyby się od ziemi – zakładając, że przednie nogi byłyby wystarczająco silne. Siedem kości szyi to doskonałe rozwiązanie.

Gdy głowa znajduje się wysoko w górze, ogromne serce żyrafy musi być zdolne dostarczyć natlenioną krew na wysokość trzech metrów do mózgu. Byłoby to problemem (wiążącym się także z nadciśnieniem krwi) gdyby żyrafa schylała głowę przy piciu wody, gdyby nie unikalny system, na który składają się wzmocnione ścianki arterii, by-passy i zastawki zapobiegające zaleganiu krwi, sieć małych naczyń krwionośnych (rete mirabile, „cudowna sieć”)' i czujniki ciśnienia pozwalające utrzymać dopływ krwi do mózgu na optymalnym poziomie. Nawet dla osób, które uważają to jedynie za przykład „adaptacji do warunków zwiększonego ciśnienia grawitacyjnego w systemie krążenia”, żyrafa jest stworzeniem o unikalnym charakterze.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz